Port Pirie - Streaky Bay - Nullabar - Lucky Bay
Door: Mirthe de Jong
Blijf op de hoogte en volg Mirthe
11 Maart 2017 | Australië, Esperance
Sally de vrouw die ons enthousiast het hele huis laat zien is een hele blije en energieke vrouw. Ze heeft een erg aanstekelijke lach en uit haar mond zijn binnen dit kwartier alleen nog maar grapjes gerold. Haar man daar in tegen is wat meer een brombeer en vrij serieus. Dol op bier blijkt als hij een harde boer laat en zijn verkreukelde blikje bij de rest gooit. De nieuwe heeft hij alweer open gewipt. Voor zijn enorme bierbuik zou je er zo nog een stoel bij kunnen zetten. Maar dan blijkt opnieuw dat een eerste indruk niks zegt. Hij is zorgzaam en heel precies, vraagt wel 10 of we genoeg gegeten hebben, en of we tevreden zijn met ons slaapplek. Maakt de hele keuken schoon waar zijn vrouw een grote puinzooi van gemaakt heeft, scheidt alle afval keurig en bewaart alle kliekjes eten keurig in verschillende bakjes. "Voor morgen bij de lunch" zegt hij grijnsend terwijl ik hem al de hele tijd goed bestudeer. Ik glimlach en wens hem een goede nachtrust. Ik blijf het mooi vinden als mensen in hun eigen element zitten. Als ze in hun eigen wereldje verzonken lijken te zijn. Ik kan er uren naar kijken.
Met hun dikke auto rijden we die ochtend naar verschillende uitkijk punten en racen een stuk over het strand. Dit had ons eigen oude beestje nooit gekund. Natuurlijk moet er weer gestopt worden bij een fish & chips shop en worden we al snel misselijk gevoerd. Fish & chips hier in Australie dat is me wat. Het is te vergelijken met een kroket uit de muur in Holland. Iedereen moet het hebben, en het is overal te krijgen. Ik maak bij thuiskomst nog even een grote wandeling over het strand en heb even een tijd voor mij alleen. Ik stap met mijn voeten door het koude water heen wat gelukkig snel wendt. In het bijna half jaar, dat we hier zijn, hebben we nog maar paar keer een duik gemaakt. Het is een slechte zomer voor Australie dit jaar. Genoeg locals hebben ons verteld dat ze dit in geen 40 jaar meegemaakt hebben. Veel regen, geen hoge temperaturen en veel bewolking.
Toch is vandaag een mooie zomerse dag. Heerlijk de zon die ligtjes op mijn huid brand, de zeemeeuwen die boven mijn hoofd vliegen en de honden die in de verte met elkaar spelen. Ik geniet van onze tijd in Australie. Maar ik merk dat mijn verlangen naar huis op sommige momenten sterk is. De kleine dingen zoals geauwehoer met je vader en een luisterend oor van je moeder mis ik best wel. De gezelligheid 's avonds aan tafel en iedereen die de tijd krijgt om zijn dag te vertellen. Mijn favo tante die elke zaterdag blijft eten en mijn vriendinnetjes waar ik die avond bij te vinden ben. Ik hou van die routine Waar je anders nooit zo zeer over nadenkt omdat het 'normaal' is, lijken juist die kleine dingen nu heel speciaal. Maar ik denk dat dat goed is. Dat je zulke dingen beseft en ze kunt omarmen.
De dag er na vervolgen we onze weg en zullen we proberen om de Nullabar in 2 dagen te rijden. Een rit van iets meer dan 1500 km waar niks te beleven valt. Alleen maar één lange weg en benzine pomps om de 400 km. Ik geloof dat de meest lange weg die echt alleen maar recht door gaat 149 km is. Word een saaie boel dus hahah. Maar met veel muziek, boeken en geklets hebben we het zo gehad. De Nullarbar is saai ja.. Maar lang niet zo erg dan dat velen beweerden. We rusten uit op het prachtige strand 'lucky bay' Het is echt het meest mooie strand wat ik ooit gezien heb. Het water zo blauw, het zand zo wit, en voor de rest is alles zo groen. Het is echt adembenemend. Helaas hadden wij niet het geluk kangaroos te spotten op dit mooie strand (waar het wel om bekend staat) maar als ik weg rijd springen er net twee voor de auto langs. "Ik heb jullie toch liever op het strand beestjes" denk ik geschrokken. Die avond gaan we uiteten met Russel. Een man die ons wat in de gaten hield op de weg van Nullarbor en wij hem. Bij elk benzine station kwamen we hem weer tegen en maakt hij een praatje met ons. Hij reedt de Nullabar op zijn moter. We hebben een heerlijk etentje en hij heeft veel te vertellen. We beloven hem in Perth op een koffie te trakteren en rijden terug naar een camping in Esperance. Het duurt niet lang voordat wij snel in slaap doezelen na een warme douche.
Goodnight
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley