Sydney

Donderdag 29 september zijn we dan aangekomen in Sydney. Wat natuurlijk niet zonder problemen kon. Ik had het document nummer van mijn paspoort verkeerd ingevuld en dat zorgde voor aardig wat meer tijd. Zowel in Nederland als in Australië. Als ik dan na een lange tijd gelukkig dan toch fijn mijn vriendinnetje weer op mag zoeken die wel al toegelaten werd in Australie, begint de volgende grap. Als ik dan bij Miedema (Aurelia) aan kom heeft ze me weer overtroffen, haar backpack is zoek. We hadden onverwachts dus nog een tweede tussenstop in Bangkok, waar haar tas dus de benen heeft genomen. Dan sta je wel even met je bek vol tanden als je dat te horen krijgt... Aurelia die anders niet de makkelijkste is met zulke onverwachtse tegenslagen lost dit nu super op en houd haar hoofd cool. Diepe respect. De vlucht was erg lang en vooral voor Aurelia met haar lange benen bijna niet te doen. Ik vouw mij dan met mijn kromme korte pootjes nog wel op in de stoel, maar ook ik wist niet meer hoe ik het moest hebben de laatste 4 uren. Wanneer we dan ook in het hostel aangekomen zijn, ons zelf een cheeseburger hebben getrakteerd, een warme douche hebben genomen en een paar uurtjes slaap hebben in gehaald. Zijn we de verschrikkelijke vlucht al bijna weer vergeten. Het verbaast me dat het hier best wel koud is in Sydney. Wat een dikke tegenvaller is omdat ik alleen maar korte broekjes en T-shirts mee heb. Misschien had ik toch wat betere research moeten doen voordat ik mijn tas vol gooide.

Na twee nachten in het wake up hostel in Sydney, een nacht in het Olimpic park, drie koude nachten in de Blue Mountains. En nog een verschrikkelijke nacht in Kingss Cross zijn we weer terug bij af en vergezellen we ons weer in Sydney. Sydney is niet echt onze stad, maar de plannen liepen helaas anders dan dat wij in gedachten hadden. Wij hadden gedacht gelijk nadat we een paar dagen in het wake up hostel sliepen we door gingen naar de ranch cource die we geboekt hadden bij activity international. De organisatie waar wij bij zitten. Maar al snel kwamen wij erachter dat er iets niet klopte, en inderdaad... Wij waren nooit ingeschreven. Na wat zweren en doen dat we genoeg ervaring hadden zijn we dan toch nog bij de groep ingeschreven van 10 oktober. Een week later. Wat anders pas de 24ste werd. Maar daarvoor hebben wij niet een "start" pakket gekozen. We hebben een pakket gekozen om de eerste week opgevangen te worden zodat we eerst zonder zorgen een beetje kunnen wennen. Ook omdat wij beide vrij chaotisch zijn. Maar nu betekend het dus ons zelf vermaken voor eerst. Wat minder makkelijk was dan dat je zou denken. Natuurlijk waren wij ook nog eens in het verkeerde weekend aangekomen in Sydney. En was het een nationale vrije dag en waren alle, maar dan ook echt alle hostels vol geboekt. In en rondom Sydney. Uiteindelijk met ook bellen met activity international in Nederland hebben ze kunnen regelen dat we in een duur hotel op Olimpic Park een nachtje vertoeven op de kosten van hun. Fijn opgelost. Van uit daar zijn we door gereisd naar de Blue Mountains waar het niet normaal koud was en we gelukkig fleece vesten konden huren bij de balie. De blue Mountains was prachtig en we hebben daar ook echt genoten. Maar de kou begon ons al snel te vervelen en op de ochtend van 6 oktober toen we wakker werden met een temperatuur van 2 graden met zware windstoten (wat al de hele week zo was) hebben we de trein gepakt en zijn we door gegaan naar Kings Cross. Waar we ons echt niet fijn voelden en zo snel mogelijk zijn weg gegaan. Zo zijn we dus weer terug gekomen bij Sydney omdat we verder vrij weinig keuze hebben. We zitten een beetje vast, omdat de trein die we de zondag moeten nemen om in Tamworth te komen voor de ranch course. We vanuit Sydney station moeten nemen. Dus hebben we een fijn hostel in Sydney opgezocht en blijven we daar, gaan we de toerist een beetje uithangen tot dat hopelijk het echte werk gaat beginnen.